Een vaak gestelde vraag is: wat is het verschil tussen een pompoen en kalebas? Om dit verschil uit te leggen moeten we kijken naar de taxonomie van de komkommerachtigen (Cucurbitaceae), waar pompoenen en kalebassen toe behoren. Over het algemeen behoren pompoenen en kalebassen tot het geslacht Cucurbita, met uitzondering van de fleskalebassen. De belangrijkste soorten onder het geslacht Cucurbita zijn Cucurbita maxima, Curbita pepo en Cucurbita moschata.

Eetpompoen

De bekende oranje eetpompoenen (Hokkaido types) behoren tot de Cucurbita maxima. Dit soort is 4000 jaar terug ontstaan in Zuid-Amerika. De vruchten kenmerken zich door een dikke laag oranje-geel vruchtvlees en is over het algemeen prima voor consumptie. Onder deze soort vallen vele rassen met vaak een oranje, groene of grijze schil. Enkele voorbeelden zijn de reuzenpompoen zoals Atlantic giant, het Hokkaido type zoals Uchiki Kuri, het Kabocha type zoals Sweet Mama en de grijze eetpompoen zoals Jarrahdale. Over het algemeen is dit soort rankend, maar door veredeling zijn er ook soorten die als bush type groeien en de vruchten kort aan de plant zetten, zoals Sweet Mama en Orange Summer. Dat verschillende types uit de soort C. maxima ook zeer sierlijk kunnen zijn laat de Turkse muts wel zien.

Curcurbita pepo

Als we kijken naar de soort Cucurbita pepo zijn er enkele verschillen met Cucurbita maxima. De afgerijpte vruchten van C. pepo zijn harder van schil, hebben minder vruchtvlees en zijn vaak wat wateriger van smaak dan C. maxima. Ook is er een grotere verscheidenheid aan kleuren die de vruchten hebben van deze soort. Over het algemeen is dit soort minder geschikt voor consumptie, maar er zijn genoeg types die uitstekend in de keuken gebruikt kunnen worden. Jong geoogste vruchten van de Courgette en Pattison, de Spaghetti pompoen en het Acorn type zijn daar enkele voorbeelden van. Halloweenpompoenen vallen ook onder het soort C. pepo. Deze zijn ook eetbaar, maar vaak wel wateriger van smaak dan de verschillende types uit de C. maxima soort.
De bekende en lang houdbare sierkalebassen, die in vele vormen en kleuren bestaan, behoren ook tot deze soort. Echter, door de harde schil zijn deze vruchten niet geschikt voor consumptie. Daarnaast bevatten veel sierkalebassen en hoge dosis aan cucurbitacine en zijn daarmee giftig.

Butternut en Muscaatpompoenen

Dan is er nog het soort Cucurbita moschata, dat zijn oorsprong kent in Centraal Amerika. Onder deze soort vallen onder andere het bekende Butternut type en Muscaatpompoenen. Het butternut type draagt flesvormige vruchten en wordt vandaar ook wel flespompoen genoemd (niet te verwarren met fleskalebas). De vruchten hebben veelal een beige kleurige schil en oranje vruchtvlees. De Muscaatpompoenen zijn vaak grotere afgeplatte vruchten. Deze vruchten zijn in een jong stadium groen en krijgen gedurende het groeiseizoen een waslaag op de vrucht. Meer afgerijpte vruchten kleuren beige. Zowel de Butternut als Muscaatpompoen zijn ideaal voor consumptiedoeleinden. Het soort C. moschata rijpt over het algemeen later af dan andere soorten en verlangt meer dan andere soorten een warm klimaat

Geen eenduidige definitie

Zoals u merkt wordt de term pompoen zeer breed gebruikt. Omdat er geen eenduidige definitie is voor een pompoen en kalebas is het dan ook moeilijk het verschil tussen deze te definiëren. Wel kan gezegd worden dat de types die vallen onder de soorten C. maxima en C. moschata allen als pompoen worden beschouwd en voor consumptie geschikt zijn. Onder de soort C. pepo zitten zowel eetbare types (bv. Halloween, oliepompoen, spaghettipompoen) als ook niet-eetbare types (dit zijn de sierkalebassen). Typerend voor rijpe sierkalebassen is een keiharde schil.  Maar deze moet u niet verwarren met de fleskalebassen.

Fleskalebassen

Fleskalebassen (Lagenaria) behoren tot een geheel andere geslachtgroep. Het verschil tussen de Lagenaria en Cucurbita is goed te zien aan de planten. De bloemen van de Lagenaria zijn wit terwijl de bloemen van het geslacht Cucurbita geel/oranje zijn.